பண்டிகைகளின் பின்னுள்ள புராணகதைகளெல்லாம் எவ்வளவு அபத்த குப்பைகளாக இருப்பினும், வாழ்க்கையில் மகிழ்ந்திருக்க வகை செய்யும் harmless days, அவைகள். அவற்றை உபயோகப்படுத்திக் கொள்ள ஒரு பகுத்தறிவுவாதியாக எனக்கு ஒரு தயக்கமும் இல்லை.
6-8 விளக்கு வைத்து முடிந்ததும் 8 மணிக்கு மேல் ஊர் பிள்ளையார் கோவில்(!) முன் வைக்கப்படும் சொக்கப்பனையை(கூம்பு) பார்க்க மகளுடன் போயிருந்தேன். அது ஒரு தனி அனுபவம். அதன் மலரும் நினைவுகளை சென்ற வருட கார்த்திகை தீபம் சமயத்திலேயே எழுதி இருக்கிறேன் என்பதால், நெல்லை கண்ணனின் மகனும் டைரக்டரும், சிறந்த எழுத்தாளருமாகிய சுகா எழுதிய நெல்லைத் தமிழ் கொஞ்சும் சொக்கப்பனை பதிவை படிக்கலாம்: http://venuvanamsuka.blogspot.com/2010/02/blog-post.html
0 comments:
Post a Comment