புதுப் படங்களின் ஓபனிங் மற்றும் வசூல் வியூகம்

Excerpts from a conversation with my friend on Cinema release and collection strategy:

ஒரு நடிகரின் படம் வெளியாவதற்கு முன்பே அது நக்கலுக்கும், நையாண்டிக்கும் ஆளாவது டி.ராஜேந்தருக்கு பிறகு விஜயின் படங்கள் தான் என்று நினைக்கிறேன். விஜய் romantic comedy மட்டும் செய்து கொண்டிருந்தவரை இந்நிலை இல்லை (விஜயின் ‘வசீகரா’ எனக்கு மிகவும் பிடித்தப் படம்).

சன் டிவியின் விளம்பர பலத்தில் வேட்டைக்காரன் ஓரளவு லாபகரமாக ஓடிவிட வாய்ப்பிருக்கிறது. அதை நம்பித்தான் ரெகார்டு பிரேக் விலைக்கு (ரூ 20.4 லட்சம்) நாமக்கல்லிலே கூட பெட்டி எடுக்கப்பட்டுள்ளது. ரஜினியின் சிவாஜியே 16 லட்சம் தான் என்கிறான் நம்ம ’பிலிம்நியூஸ்’ சுரேஷ்.

இப்போதெல்லாம் ஒரே சமயத்தில் நிறைய தியேட்டர்களில் வெளியிட்டு முதல் வாரத்திலேயே கலெக்சன் பார்த்து விடுவது தான் விநியோகஸ்தர்களின் வியூகம். சிவாஜி நாமக்கல்லில் மட்டும் இரண்டு தியேட்டர்களில் ரிலீஸ் ஆனது. ஒரு டிக்கெட்டின் விலை சராசரியாக ரூ. 100. இரண்டு தியேட்டரிலும் சேர்த்து ஒரு காட்சிக்கு 750 டிக்கெட் வீதம் நான்கு காட்சிகளை ஒரு நாளுக்கு ஓட்டினால், ஒரு நாள் கலெக்சன் = 3,00,000 (100*750*4* = 3,00,000). ஒரு வாரம் இப்படி ஓட்டினாலே கூட 21 லட்சம் வசூலாகி, லாபமாக ஐந்து லட்சம் மீதி நிற்கும். இப்போதெல்லாம் பெரிய படங்களின் லாப கணக்கு இதுதான். இதை அபிராமி இராமனாதன் ஒரு துக்ளக் பேட்டில் அருமையாக விளக்கியிருந்தார். இந்த கணக்கின்படிதான் கந்தசாமி வெற்றிப் படம் என்கிறார்கள் விநியோகஸ்தர்கள். அதனால் முன்புபோல் நூறு நாள் ஓடினால்தான் ஒரு படம் வெற்றிப் படம் என்று இல்லை.

ஆனால் இந்த வியூகம் நல்ல ஓபனிங் கிடைக்கும் நடிகர்களின் படங்களுக்குத்தான் செல்லுபடியாகும். நல்ல ஓபனிங் கிடைக்க ஒரு நடிகனின் பின்னால் பெரிய ரசிகர் கூட்டம் இருக்க வேண்டும். நல்ல கதைகளை மட்டுமே தேர்ந்தெடுத்து நடிக்கும் நடிகனை ரசிகர் கூட்டம் சீந்துவதில்லை. கமர்சியல் மசாலா ஐட்டங்களை சேர்த்து ஆக்சன் ஜிகினா ஜிகிடி காட்டும் நடிகனைத்தான் ’தலைவனாக’ நம் ஊர் குஞ்சு குளுவான்கள் ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். விக்ரம் போன்ற நல்ல நடிகர்கள் ’காசி’ இல் இருந்து ‘கந்தசாமி’ ஆக பரிணாமம் கண்டதற்கு எல்லாம் இதுதான் காரணம். அதனால் ரசிகர்களின் ரசனையில் மாற்றம் தேவை என்பதும் ஒருவகையில் உண்மை தான்.